T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
E. 2010/4393
K. 2011/5630
T. 30.3.2011
• BOŞANMA ( Yabancı Mahkemede Açılıp Kesinleşen Boşanma Kararının Tenfizine Karar Verildiği - Davanın Devamı Sırasında Boşanmaya İlişkin Tenfiz Kararının Kesinleştiği/Boşanma İsteminin Konusuz Kaldığı )
• YABANCI MAHKEMEDE AÇILIP KESİNLEŞEN BOŞANMA KARARI ( Tenfizine Karar Verildiği - Davanın Devamı Sırasında Boşanmaya İlişkin Tenfiz Kararının Kesinleştiği/Davacının Boşanma İsteminin Konusuz Kaldığı )
• TARAFLARIN AYRI YAŞAMASI ( Kocanın Birlik Görevlerini Yerine Getirmemesi/Boşanmaya Sebep Olan Olaylarda Tamamen Kusurlu Olduğu ve Kusurlu Davranışlarının Süreklilik Arzettiği - Davacı Kadın Yararına Uygun Miktarda Maddi Tazminat Verilmesi Gerektiği )
4721/m.169, 174
ÖZET : Davacı ( kadın )boşanma ile fer'ilerini oluşturan tazminat ve nafaka isteminde bulunmuştur. Ancak daha önce yabancı mahkemede açılıp kesinleşen boşanma kararının tenfizine karar verildiğinden, davanın devamı sırasında boşanmaya ilişkin tenfiz kararının kesinleştiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının boşanma istemi mahkemece karar yerinde gösterildiği gibi konusuz kalmıştır. Eşler birlikte yaşamak, birbirine sadık kalmak ve yardımcı olmak zorundadır. Toplanan delillerden tarafların 1995 yılından beri ayrı yaşadıkları, kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği, kadının hastalığı ile ilgilenmediği, sadakatsiz davrandığı, F. adlı bir kadından 1998 ve 2006 doğumlu iki tane çocuğu olduğu boşanmaya sebep olan olaylarda tamamen kusurlu olduğu ve kusurlu davranışlarının süreklilik arzettiği anlaşılmaktadır.

Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir.

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1- )Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere, delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine ve özellikle 1991 doğumlu müşterek çocuk Y.'un yargılamanın devamı sırasında ergin olmasına göre davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- )Davacı ( kadın )16.2.2007 tarihinde boşanma ile fer'ilerini oluşturan tazminat ve nafaka isteminde bulunmuştur. Ancak daha önce yabancı mahkemede 20.5.1998 tarihinde açılıp 28.9.2005 tarihinde kesinleşen boşanma kararının tenfizine karar verildiğinden, davanın devamı sırasında boşanmaya ilişkin tenfiz kararının 2.12.2008 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının boşanma istemi mahkemece karar yerinde gösterildiği gibi konusuz kalmıştır. Eşler birlikte yaşamak, birbirine sadık kalmak ve yardımcı olmak zorundadır. ( T.M.K. madde 185/3 )Toplanan delillerden tarafların 1995 yılından beri ayrı yaşadıkları, kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği, kadının hastalığı ile ilgilenmediği, sadakatsiz davrandığı, Filiz adlı bir kadından 1998 ve 2006 doğumlu iki tane çocuğu olduğu boşanmaya sebep olan olaylarda tamamen kusurlu olduğu ve kusurlu davranışlarının süreklilik arzettiği anlaşılmaktadır.

a- )Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi ( T.M.K. md.4, B.K. madde 42 ve 44 )dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.

b- )Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları ( T.M.K. madde 4 B.K. madde 42, 43, 44, 49 )dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.

3- )Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına ( T.M.K. madde 186/1 )geçimine, ( T.M.K.madde 185/3 )malların yönetimine ( T.M.K. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215 )ve çocukların bakım ve korunmasına ( T.M.K. madde 185/2 )ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden ( resen )almak zorundadır ( T.M.K. 169 ). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.

4- )Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. ( T.M.K. m. 175 )Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükümün yukarda 2/a-b, 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yukarda 1. bentte açıklanan sebeplerle ONANMASINA, istenmesi halinde temyiz peşin harcının yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30.03.2011 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY :

Evlilik birliği davalı erkeğin yabancı mahkemede açtığı boşanma davasının kabulüyle sonlandığı için boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin daha fazla kusurlu olmadığı konusunda kesin hüküm oluştuğu halde üstüne üstlük tazminat ve yoksulluk nafakası ile sorumlu tutulması mümkün değildir.