Bir başka açıdan ise ağır ceza mahkemesinin bu uygulamasının "aleni yargılama" ilkesine de aykırı düştüğü kanaatindeyim. Hepimizin bildiği üzere ceza davaları birer "kamu" davasıdır. Yargılama kamu adına yapılır. Duruşmanın aleni yapılması sanığın hakkını güvence altına almanın yanı sıra, kamunun o duruşmayı ve yargılamayı "açık" bir şekilde takip ederek haberdar olması ve vicdanının rahatlamasını da sağlar. Cmk md. 182 ve AHİS md. 6'da duruşmaların açık olacağı net bir şekilde belirtilmiştir. Bu hükümlerin amaçlarından biri de şüphesiz ki kamu vicdanını rahatlatmaktır. Sayın Mahkeme tensip zaptının düzenlendiği duruşmaya hazırlık evresini, "duruşma" olarak kabul etmiş ve cmk 193/2'yi uygulayıp sanığın beraatine karar vermiş olsa bile bu durumda yapılan "duruşma", "aleni" olmadığından bir başka usuli kural ve evrensel bir ilke ihlal edilmiş olmaktadır. Sayın mahkeme gerek iddia ve savunma makamlarının hazırda bulunmadığı gerekse kamunun değerlendirici gözlerinden uzak bir kapalı ortamda hüküm kurmuştur diye düşünüyorum.