28-11-2012, 20:58
|
#6
|
|
Portakal yokuşu
Portakal yokuşunu çıkar
güneş
her sabah
boğazdan gelen bir gemi
yelkenlerini unutmuş rüzgâr
savrulan yelelerinde bir beyaz at
şafak…
evler uyuyakalmış
evler gecenin yorgunu
gözleri kamaşarak
gülümser…
bahçelerde dallar
dallarda portakallar
gülümser…
tahta çitler ya da
sarıp sarmalayan
teneke saksılarda fesleğenlerdir…
yokuş desen bir nehir
kıvrımlarında köşetaşları
kaygısız bekçiler
içlerinde hikâyeler sırverir…
portakal saçlı çocuğun
yüzünde çil çil bir resim
asılı
tanyeri pususunda
kurşunvızıltıları
sıvanıp kalmış…
ölü bir kadının sürüklenişinden çok
yere düşen
kanportakalları
ki içlerinden biri yuvar yuvar
yokuşun nehrinde…
portakal renginde
dönüşündedir güneş…
|