Bana kalırsa sorun burada maddenin yorumundan çok iddia edilen olayın ispatında. İşveren bu iddianın gerçek olup olmadığını ancak kesinleşmiş bir mahkeme kararı var ise anlayabilir. Eğer durum bu şekilde ispat edilirse o takdirde taciz edilen ile tacizciyi aynı işyerinde istihdam etmemelidir. En azından bu iki kişiyi ayrı şubelerde çalıştırmalıdır. Şube yoksa o zaman tacizciyi işten çıkarmalıdır. Bu somut olayda "önlemek" ancak böyle olur. Bu yapılmazsa o takdirde müvekkiliniz adına haklı sebeple iş akdini sona edirme hakkı doğar.