Mesajı Okuyun
Old 24-09-2012, 16:22   #2
heyyou

 
Varsayılan

T.C.
YARGITAY
CEZA GENEL KURULU
E. 2010/5-109
K. 2010/177
T. 28.9.2010

ÖZET : 5681 Sayılı Kanunun 5. maddesiyle 2559 Sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Yasası'nın Ek-6. maddesinde yapılan ve teşhis işleminin şeklini ayrıntılı olarak düzenleyen değişikliğin teşhis işleminin yapıldığı tarihte henüz yürürlüğe girmemiş olması sebebiyle yaptırılan teşhis işleminin şekil olarak mevzuata aykırı olmadığı hususunda bir duraksama bulunmamakta ise de, zorlukla okunabilen bir el yazısıyla gelişigüzel düzenlenmiş, teşhise katılan diğer kişilerin fiziksel özelliklerine ilişkin hiçbir bilginin yer almadığı böyle bir tutanağın bu haliyle güvenilir olamayacağı da kabul edilmelidir.

Ceza yargılamasının en önemli ilkelerinden biri olan "in dubio pro reo" yani "kuşkudan sanık yararlanır" kuralı uyarınca, sanığın bir suçtan cezalandırılmasının temel koşulu, suçun kuşkuya yer vermeyen bir kesinlikle ispat edilmesine bağlıdır. Gerçekleşme şekli kuşkulu ve tam olarak aydınlatılamamış olaylar ve iddialar sanığın aleyhine yorumlanarak mahkumiyet hükmü kurulamaz. Ceza mahkumiyeti, yargılama sürecinde toplanan kanıtların bir kısmına dayanılarak ve diğer bir kısmı gözardı edilerek ulaşılan olası kanıya değil, kesin ve açık bir ispata dayanmalıdır. Bu ispat, hiçbir kuşku ve başka türlü bir oluşa olanak vermeyecek açıklıkta olmalıdır. Yüksek de olsa bir olasılığa dayanılarak sanığı cezalandırmak, ceza yargılamasının en önemli amacı olan gerçeğe ulaşmadan, varsayıma dayalı olarak hüküm vermek anlamına gelir. O halde ceza yargılamasında mahkumiyet, büyük veya küçük bir olasılığa değil, her türlü kuşkudan uzak bir kesinliğe dayanmalıdır. Adli hataların önüne geçilebilmesinin başka bir yolu da bulunmamaktadır.

--------------------------------------
Teşhisin ayrı ayrı yaptırılması gereği çok açıkken, teşhise yalnızca şüphelilerin değil, şüphelilerin dışında somut olayın dışında kişilerin de hatta mümkünse şüphelilere benzeyen kişilerin de tanıklara gösterilmesi gerekmektedir. Bu anlamda yasaya aykırı düzenlenen teşhis tutanağının hükme esas olmayacağı ceza yargılaması ilkesidir.