Hukuk fakültesi sıralarına henüz yeni oturmuş heyecanlı hukukçu adaylarının bilinçaltlarında istisnasız bir aşağılık kompleksi hasıl olur. Sen ikinci sınıf bir hukukçu olarak yetişiyorsun diye adeta beyin kıvrımlarına hücum eden fikirlere yenik düşer . Yenik düşmesi pek yadırganamaz zira bildiği bütün büyük hukukçular Avrupalıdır. Hukukun kaynağı Avrupadır, medeniyetin kaynağı Avrupadır,ilmin merkezi Avrupadır.

Kendi şahsiyetinden bihaber olan ve medeniyetinin esas amillerinden habersiz adeta hafızası silinmiş neslin içerisinde yetişmektedir genç hukukçu. Daha ilk sınıfta roma hukukunu kafasına yerleştirmeye çalışırken, dünyadaki tedvin hareketlerinin en büyüğü olduğu Avrupalı hukukçular nezdinde dahi itiraf edilen Mecelleden habersiz yetişmektedir. Bir usulhocası “ …usul kanunumuzun İsviçrede yürürlüğe gireceği sırada yapılan bütün tartışmalara vakıfım. Lakin kendi eski hukukumuzdaki durum nasıldı maalesef bilemiyorum”sözü durumun vahametini gözler önüne sermekte.

Mesele sistemin yanlışlığından kaynaklanıyor. Kendi tarihini bile Avrupalıların böldüğü gibi çağlara bölen , kendi bulunduğu bölgeye Ortadoğu diyen, tarihini İsa’dan başlatan, tatil günlerini bile Avrupa’ya göre dizayn eden kısaca kendi ölçüleri dışında başka bir medeniyetin ölçüleriyle hareket eden ülkemizde kendi medeniyetimizi temsile memur şahsiyetlerin özlemi, çatlamış toprağın suya özlemi gibidir.

Milletin kendi aslına ve şahsiyetine dönmesi bir zaruretin gerekliliğidir. Kendi medeniyetimizin sacayakları üzerine inşa edilmiş bir sistemde şüphesiz sorunlar en aza inecektir.Bu sistemde hukuk fakülteleri hukuku talep eden, bilgiye aç hukuk talebeleri ile dolduğu zaman, toplumu gözlemleyerek insanların sorunlarına çözüm getiren, Avrupalı meslektaşlarının kitaplarındaki bilgileri papağanlaşmış şekilde tekrar eden değil yararlanan hocalarla dolduğu zaman yeni Ahmet Cevdet Paşaların yetişmesi muhakkaktır.