eşimle 1994 yılı yaz sonu tanıştık ve 1995 mayıs ayından beri evliyiz. eşim üniversite mezunu öğretmen ben lise mezunuyum ev kadınıyım. evlendiğimde ben 21 yaşındaydım o 34 yaşındaydı. evliliğimizin başından beri aramızda sürekli olarak sorunlar var. eşim sosyal hayatı hiç olmayan, eve biri geldiği zaman kavga çıkaran, arkadaşlarıyla görüşmekten kaçmak için istanbul'da oturduğumuz halde başka bir şehirde yaşadığımızı söyleyen, beni sürekli cahil olmakla ve varoşlu olmakla aşağılayan bir kişi. evliliğimizin ilk başından beri eşim tamamen tembelliğinden dolayı cinsel ilişki kurmaktan kaçındı. evlenmeye karar verirken beni etkileyen en önemli kararlardan biri çocuk sahibi olma isteğim olmasına rağmen eşim televizyonda maç seyredip gazete okumak ve birasının keyfini çıkartmak için cinsel ilişkiyi red etti ve sırf bu yüzden evliliğimin ancak 9uncu yılında gebe kalabildim 10uncu yıldönümümüzde oğlum 40 günlüktü. 17 yılını bitirdiğim evliliğimde girdiğimiz ilişki sayısı 21dir ve sonuncusu küçük oğluma hamile kaldığım 12-12-2008 yılındadır. ilk oğluma hamile kaldığımdan itiberen aralıklı olarak şiddet görmeye başladım ama tamamen canımdan bezmiş olmamdan dolayı gidip rapor almadım. son iki şiddet olayının birinde boğazıma yumruk atması sonucu 3 hafta boyunca yutkunma problemi ve avucunun içine aldığı anahtarla bacağıma yumruk atması nedeniyle yürürken bacağımın aksaması sorununu yaşadım. son şiddet olayında ise evdeki sabah çok erken saatde evdeki sandalyeleri devirip gürültü yapan oğlumu defalarca uyarıp bir sonuç alamayınca altında bezi varken poposuna ve bir daha yapma seni döverim deyip hafifçe ellerine vurduğum için kaburgama tekme attı ve 2 ay kadar nefes almayla ilgili sorun yaşamama sebep oldu. kasım ayında şiddetli mide kanaması sebebiyle baygınlık geçirdi ambulansla ve gene benim zorumla hastaneye kaldırıp 3 gece evi, çocukları ve hastahaneyi birlikte idare ettim bu olaydan sonra dedim herhalde artık anlamıştır yanında benden başka kimse olmadığını ve artık normal davranmaya başlar ama nekahat dönemini geçirdiği andan itibaren hakaretler ve iftiralar tekrar başladı. 3 sene sonra senden boşanıcam diyor, çocukları senden alıcam, mal varlığını alıcam ve senden yüklü miktarda tazminat alıcam diyerek sürekli psikolojik baskı yapıyor artık hem benim canıma yetti hem bişeyin düzelmeyeceğine eminim ve en önemlisi de oğullarımı onun askeri disiplininden, sorumsuzluğundan kurtarmam gerek. boşanmak istiyorum, oğullarımın kendine güvenen çocuklar olarak büyümesini istiyorum ve ben 17 yıldır kadın olarak görülüyorum ama aslında yaşadığım sadece ev arkadaşlığı ve bunun artık bitmesini istiyorum. yeni bir hayat istiyorum çünkü bu yaşadığım şey hayat değil sadece nefes alıp veriyorum!
oturduğumuz evimiz eşime ait evlenmeden önce edinilmiş mal, bir arabamız var o evlendikten sonra edinilmiş ve onun üzerine ve bir de yazlığımız var parasını ikimizin ailesinin ödediği tapusu benim üzerimde olan ama bununla birlikte yüklü miktarda kredi borcumuz var. yazlık evi satarsak ancak borç ancak kapatılır diye düşünüyorum
herhangi bir gelirim yok, sigortam yok ve cebimde değil avukat parasını bir ekmek alabilecek param dahi yok ailemde boşanıp çocuklarla yanlarında yaşamazsam bana yardımda bulunmayacaklarını söyledikleri için aslında bir ailemde yok. ne yapabileceğimi bu evlilikten nasıl kurtulabileceğimin yolunu öğrenmek istiyorum
sosyal ve cinsel hayatımızın olmadığını, eşimin 2inci oğluma hamileyken sırf tatile çıkabilmek için halen yaşıyor olan babannemin vefat ettiği ve cenazeye katılmak için ege'ye gideceğimize dair okula verdiği dilekçeyi kullanarak yalancılığını nispetende olsa ispatlayabilir oğullarımın velayetini alabilirmiyim merak ediyorum. oğullarımın doğdukları yıllar 2005 ve 2009 bu yaşta çocukların velayetinin babaya verilmesi mümkünmüdür bilmek istiyorum
çok teşekkür ederim