Sayın ysümeyye,

Değerlendiriniz:

Yargıtay 9 HD, 08.04.2010 T., E: 2010/6315, K: 2010/9972: "...4857 sayılı İş Kanunu’nun 4. maddesinin 1. fıkrasının e bendi uyarınca, “ev hizmetlerinde çalışanlar” hakkında bu kanun hükümleri uygulanmaz. Kısaca, Ev hizmetlerinde aşçı, uşak, temizlikçi, gibi işlerde çalışan işçi ile ev sahibi işveren ararındaki uyuşmazlığın iş mahkemesinde değil, genel mahkemelerde çözümlenmesi gerekir. İş Kanunu kapsamı dışında bırakılan bu hizmetleri gören kimselerle bunları çalıştıranlar arasındaki hukuki ilişkilerde Borçlar Kanununun hizmet akdine ilişkin hükümleri uygulanacaktır. Çalışmayan aile bireylerini evden alarak, alışverişe, şehir içinde gezmeye götüren, boş zamanında ev ve eklentilerinde zamanını geçiren şoföründe ev hizmeti yaptığı ve iş kanunu kapsamında olmadığı kabul edilmelidir ( Yargıtay 9.HD. 09.10.2008 gün ve 2007/27814 Esas, 2008/25988 K. ).
Buna karşın evde hastaya bakan hemşire ve çocuk eğiticisi İş Kanunu kapsamında değerlendirilmelidir..."

Yargıtay 9 HD, 16.11.1995 T., E: 1995/34611, K: 1995/34288: "...davalıya hacir nedeniyle vasi tayin edilmiş ise davanın, davalının kanuni temsilcisi olun vasi huzurunda görülüp sonuçlandırılması gerekir. Bu durumda mahkemece yapılacak iş açıklandığı gibi, bir vasi tayini halinde dava dilekçesinin vasiye tebliği ile delillerinin istenmesi ve mukabil deliller de toplandıktan sonra hasıl olacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir..."

Saygılar...