|
|
|
|
|
|
Elbette bedenizmiz için gereken ihtimamı göstermeliyiz, ama eğer akıl, onur ve göreve bağlılık gerektiriyorsa onu ateşe teslim edebilmeliyiz
|
|
 |
|
 |
|
"İlahlar kurban istiyor." derdi eskiden kâhinler. Seneca topluma kurban istiyor.
Yaşamını ateşe atan insan, bunu "akıllı olmak", "onurlu olmak", "göreve bağlı olmak" adına yapıyorsa ne kadar özgürdür?
İnsan özgür olduğu için yaşamını ateşe atarsa özgürdür. Aki halde toplum kurallarının gereğini yerine getiriyordur. Gereğini yerine getirmek acıklı ve acınası bir çaresizliktir.
Benim istediğim şudur: İnsanlar toplum halinde yaşasın ama toplum insana baskı yapmasın. Çok şey mi istiyorum?
Aslında baskı yapmanın kabahati toplumda değil, insanda. Toplum halinde yaşayan insanlar birbirlerinin hakkına el uzatmasa toplum kural koyma zorunluluğu duymaz. Örneğin, insanlar komşunun rahatsız olacağını düşünerek gürültü yapmaktan kaçınsa Kabahatler Kanunu'nda gürültü hakkında ceza kuralına gerek kalmaz.
İnsanlık henüz çok geri. İnsanlar başkasının hakkına el uzatmamayı öğrenecek kadar ilerlediğinde toplum da insanlara düşmanca davranmaktan vazgeçecektir umudundayım.
Özgürlük ilkellikte değil, ileride inşallah...
Saygılarımla