|
|
|
|
|
|
Değerli meslektaşlarım; hepinize iyi çalışmalar diliyorum.
Görüşlerinizi paylaşmak istediğim konu şöyle;
Müvekkil, fiilen ayrı yaşadığı eşi aleyhine tedbir nafakası davası açarak kendisi ve müşterek çocuğu için nafaka talebinde bulunuyor. Bu davanın yargılaması devam ederken de eşi ile anlaşmalı olarak boşanmaya karar verip aralarında protokol düzenliyor ve anlaşmalı olarak boşanıyorlar. Müvekkil protokolde ve anlaşmalı boşanma duruşmasında davalı eşinden tedbir ve yoksulluk nafakası talep etmediğini beyan etmiş. (derdest olan nafaka davasındaki nafaka talebinden de vazgeçtiğine ilişkin bir ibare yok) Boşanma davası kesinleşti.
Müvekkil, vekili bulunduğum ve derdest olan nafaka davasındaki nafaka talebinden vazgeçmediğini ve davaya devam etmemizi talep etti. Bunun üzerine nafaka davasının son duruşmasında “davamızın kabulü ile dava tarihinden boşanma kararının kesinleştiği tarihe kadar olan dönemde müvekkil ve müşterek çocuk için nafakaya hükmedilmesini talep ettik.
Ancak müvekkilin boşanma davasındaki beyanı gerekçe gösterilerek dava reddedildi. Bu karar sizce doğru mudur? Müvekkilin boşanma davasındaki beyanı nafaka davasını bağlar mı? Konu ile ilgili emsal bir Yargıtay kararı var mıdır?
|
|
 |
|
 |
|
Nafaka istemediği yönündeki beyanı nafaka davasının açılma zamanından sonra olduğu için kararın yerinde olduğunu düşünüyorum.Sadece müşterek çocuklar için tekrar nafaka talebinde bulunursanız kabul edileceğini düşünüyorum.