Fesih maddelerinde ve taraflarda bir hata var sanırım. 24/2-e işçinin ücret nedeniyle fesih hakkına ilişkindir. Burada işçinin önce derhal fesih hakkını kullanıyor sonra işe devam ediyor, akabinde işveren devamsızlık tutanakları ile işçinin iş akdini feshediyor. İşçi, bir hafta gibi uzun bir süre işe devam etmekle fesih iradesinden döndüğünü, işverenin de bunu kabul ettiğini, iş akdinin devam ettiğini düşünüyorum. Bu durumda işverenin sonradan tuttuğu işe gelmeme tutanakları gerçeği yansıtıyorsa, işçi gerçekten işe gelmemiş, haklı mazereti yoksa, işveren bu yönde gerekli araştırmaları yapmış, işçiye ihtar göndermişse işveren feshetmekte haklıdır. Ancak iş akdinin feshinin haklı olduğunu ispat yükü işverendedir. Bu nedenle sadece işe devamsızlık tutanaklarına dayanılması yeterli değildir. Az önce açıklamaya çalıştığım gibi bu durum sıkı ispat şartlarına bağlıdır. Yargıtay bahsettiğim hususları sıkı bir şekilde denetliyor. Aksi halde işverenin kıdem ve ihbar tazminatına mahkum olması gerektiğine hükmediyor.