27-01-2012, 14:37
|
#4
|
|
|
T.C. YARGITAY
5.Hukuk Dairesi
Esas: 1979/8862
Karar: 1979/9739
Karar Tarihi: 24.12.1979
ÖZET: Mukbil'e ait ve birçok kişilerin çalıştığı bağımsız bölümlerin kullanılış şekline göre bir işyeri şeklinde olduğu anlaşıldığından bunların büro olarak kabulü mümkün olamaz. Keza 634 sayılı Kanun'un 24. maddesinin ilk fıkrasında sayılan yerler sınırlı olmadığı (Diş protez laboratuvarı)'nın da niteliği bakımından kanunda men edilen yerlerden bulunduğunun kabulü icap eder ve sözü geçen maddede yazılı olduğu üzere kat malikleri tarafından aksi kabul edilse dahi kanunen bu hükümsüzdür.
(634 S. K. m. 24)
Dava: Taraflar arasındaki apartmanın 26, 27, 29, 31 sayılı bağımsız bölümleri ticarethane olarak kiraya verildiğinden bu yerlerin yönetim plânında mesken olarak gösterildiğinden iş yeri olarak kiraya verilmesi nedeniyle bu yerlerin mesken olarak kullanılması için hâkimin müdahalesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, davanın reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki kâğıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
Karar: Bilirkişi raporlarındaki açıklamalardan anlaşıldığına göre mukbil'e ait ve birçok kişilerin çalıştığı bağımsız bölümlerin kullanılış şekline göre bir işyeri şeklinde olduğu anlaşıldığından bunların büro olarak kabulü mümkün olamaz. Keza 634 sayılı Kanun'un 24. maddesinin ilk fıkrasında sayılan yerler sınırlı olmadığı (Diş protez laboratuvarı)'nın da niteliği bakımından kanunda men edilen yerlerden bulunduğunun kabulü icap eder ve sözü geçen maddede yazılı olduğu üzere kat malikleri tarafından aksi kabul edilse dahi kanunen bu hükümsüzdür.
Mahkemece bu cihetler düşünülmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
Sonuç: Davacıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK'nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) 24.12.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.
|