çoğu meslekdaşım "yaş" ve "sınav" hususuna vurgu yapmış ise de bence mesleğimizdeki en önemli eksiklik "branşlaşma" kavramının yokluğu.Zaman içinde ortaya çıkan çeşitli tesadüfi istisnalar dışında tabi..çoğu avukat meslek hayatına "ne iş olsa bakarım, tecrübe olur" fikirleri ve zikirleri ile yola başlıyor..yanlış olduğu kanaatindeyim..branşlaşmak rekabet ortamında şart ve gerçek profosyonellik göstergesi bence..bir meslekdaşım demişya kendimizi hep doktorlarla yada hakimlerle kıyaslarız diye..Bunda da kıyaslayalım..Nasıl bir kadın doğum uzmanına çocuğumuzu götürmezsek bir ceza avukatına da kamulaştırma davasının götürülmesinin anlamsız olacağı fikri oluşmalı toplumda..Yeni mezunken hepimize aile çevremiz tarafından sorulan ve o zamanlar komik bulduğumuz soru aslında ne kadar önemli;NE AVUKATISIN....Bi şey avukatı olmak kavramı yerleşmeli bence..İşin akışına bırakılmadan kuralı kaidesi ve sertifikası ile hemde..Sınav sınav diyoruz ya..İşte çözümüm;evet 2 yıl staj süresi olmalı..Staj bir bekleme dönemi olmaktan çıkıp seçme ve liyakat aşaması haline getirilmeli..Süre sonunda tercih edeceğimiz branşa yönelik bir sınav sistemi geliştirilmeli.TUS gibi bir anlamda..Ben staj dönemim sonunda aile hukukuna yönelmeyi kabul etmiş isem gireceğim staj dönemi sonu sınavımda o sıfatı alabilmek için gerekli olan puana ulaşmalıyım..gibi..