|
|
|
|
|
|
Son zamanlarda incelediğim bir ceza dosyasında hakimin müşteki terimi yerine '' yakınıcı'' terimini kullanmış olduğunu gördüm. Yani artık sadece kanunlarda değil uygulamada da tabiri caizse Türkçeleştirme faaliyetleri görülüyor; ama ne yalan söyleyeyim kulağım '' yakınıcı'' terimine alışmakta biraz zorluk çekti. Müşteki kelimesine o kadar alışmışım ki sanki o Türkçeymiş de '' yakınıcı'' kelimesi değilmiş gibi geldi 
|
|
 |
|
 |
|
Kıymetli meslektaşım, ikisi de Türkçe'dir,
müsterih olunuz. Ve ikisi de "kavram" kelimelerdir. Hukukçu, kavramlarda etimolojik ayrım yapmamalı kanımca. 8 no.lu mesajımda ifade ettiğim gibi:
"Türkçe, köken olarak Türkçe kelimelerle, toplumun tarih ve kültürel akış içinde en az öz dilinden gelen kelimeler kadar (belki ondan da fazla) Türkçeleştirdiği, kültürüne dahil ettiği, bağrına bastığı kelimelerden oluşur."
Ben müşteki (şikayetçi) kelimesinden vazgeçmemekle birlikte, yakınıcı kelimesi yerine "tutma" ve "benimsenme" ihtimali daha yüksek olan "yakınan" kelimesini öneririm.
Saygılarımla.
