30-12-2011, 09:46
|
#33
|
|
1.Avukat, “inanan” değil! Bilendir.
1.1.Danışman avukat, "bildiği" konuda görüş bildirir.
1.2.Vekil-avukat, “bildiği” konuda dava kabul eder.
2.Zenginlik, yalnızca “para”dan ibaret değildir; yaşamsal zenginliği sağlayabilmektir.
3.Vekil-Avukat, yaptığı işten para kazanmayı amaçlayarak maddi tatmine; davasını kazanarak da tinsel tatmine ulaşır.
4.Bir vekil-avukata her davasını “kazanma garantisi” verilse; böylece maddi, manevi tatmini sağlansa da, sonunda yine de “meslekten sıkılan” bir insan olabilir.
5.Mesleği (yaşamı da) değerli kılan; kazanmaktan öte, bilgiyi, beceriyi sınamaktır. Kazanma kavramına anlam veren kaybetme kavramıdır.
6.Vekil-avukat kaybetmeyi, ancak müvekkilin yazılı kabulü halinde, göze alabilir.
|