|
|
|
|
|
|
Ben olayda işveren vekilliğini irdelemenin çok önemli olmadığını düşünüyorum.
24/II-b işverenle ilgili bir maddedir. Bu maddeyi işveren vekili için sadece en üst düzeydeki CEO, genel müdür vesaire gibi işveren vekkilleri için "belki" kullanabiliriz. Zira kanımca söz konusu fıkranın amacı, işçinin, işverenin hakaretine maruz kaldığı durumda şikayet edebileceği, durumu düzeltecek başkaca kimsenin zaten olmayışıdır.
Somut olaya çözümün 24/II-d'den yola çıkarak (ve hatta TBK'dan yararlanarak) aranması gerektiği düşüncesindeyim. Kanımca işçi, işveren'e (ya da en üst düzeydeki işveren vekiline) durumu bildirmelidir. İşverenin bu bildirim sonucu takınacağı tavra göre, sözleşmeyi haklı nedenle feshettiğinde kıdem tazminatına da hak kazanmalıdır. Keza bu bildirim sonucu işveren muhasebe müdürünün örneğin iş sözleşmesini feshedebilir ki, bu halde işçinin fesih hakkı da kalmayacaktır.
Ek Not: İşveren vekilliği kavramı bizim mevzuatımızda çok geniş bir kavramdır.Bir tezgahtaki ustabaşı da orada çalışan düz işçiye göre işveren vekili konumundadır örneğin. Toplu iş hukuku mevzuatında başka, iş güvencesinde başkadır işveren vekilliği...
Somut olayda muhasebe müdürünün işveren gibi kabul edilebilecek bir işveren vekili olacağını düşünmüyorum.
Saygılarımla,
|
|
 |
|
 |
|
İşveren Vekili konusunda uygulama ve verilen kararlar belli. O konuyu bir tarafa bırakıyorum.
Olaya TBK açısından bakmamız ne derece doğru olur açıkçası emin değilim. Çünkü Limited şirketlerle ilgili TTK.545. maddeye göre "… Ticari mümessiller ile bütün işletmeyi idare selahiyetini haiz olan ticari vekiller,
ancak umumi heyet kararı ile tayin olunabilirler..."
TTK, İş kanununun işveren vekili kabul ettiği kişilere (Karşılaştırınız: BK.449 ve 453) Ticari vekil diyor.
O halde İş Kanununa göre "Bütün işletmeyi sevk ve idare eden…" kişi olmak işveren vekili olmak için yeterliyse ve de işveren bir limited şirket ise, işveren vekili bakımından (ortaklar) Kurulu tarafından seçilmesini ne derece arayacağız?
Ya da aramamız gerekmeyecek midir?
Not: İş Hukuku ile uygulamaya bakıldığında, diğer kanunlarla uyum içinde olunmadığını, yarı bağımsız bir hukuk dalı gibi hareket edildiği de vakıadır.
