Yargıtay
1. Ceza Dairesi
E.2005/417
K.2005/2088
T.7.7.2005

HAKSIZ TUTUKLAMADAN DOLAYI TAZMİNAT

HAKSIZ TUTUKLAMADAN DOLAYI, MADDİ-MANEVİ ZARARA UĞRADIĞI ANLAŞILAN DAVACININ LEHİNE, MADDİ-MANEVİ TAZMİNAT TAKDİR EDİLMESİ GEREKİRKEN, TUTUKLAMANIN HAKSIZ SAYILAMAYACAĞINDAN BAHİSLE DAVANIN REDDİNE KARAR VERİLMESİ, YANLIŞTIR.

5271/md. 141, 142, 143, 144 (466/md. 1)

Adam öldürmek suçundan sanık olarak H. Ağır Ceza Mahkemesi'nce yapılan yargılanması sonunda, beraatine karar verilen A'nın tutuklu kaldığı günler için 466 sayılı Yasa uyarınca vaki tazminat isteği üzerine E. 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nce yapılan incelemede; vaki talebin reddine dair ittihaz olunan 28.10.2003 gün ve 258/427 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi:

Davacı A'nın H. Ağır Ceza Mahkemesi'nde adam öldürme suçundan yargılanıp, 30.11.1996 - 19. 2.1998 tarihleri arasında tutuklu kaldıktan sonra, anılan mahkemenin 20.5.1998/04-15 tarih ve sayılı kararı ile beraat ettiği, buna istinaden 466 sayılı Kanuna göre maddi ve manevi tazminat talep ettiği tüm dosya ve deliller kapsamından anlaşılmakla, haksız tutuklama nedeniyle maddi-manevi zarara uğradığı anlaşılan davacının lehine maddi-manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken, delil yetersizliğinden beraat etmesi sebebiyle tutuklamanın haksız sayılamayacağından bahisle davanın reddine karar verilmesi,

Sonuç: Yasaya aykırı ve davacı A. vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 7.7.2005 günü oybirliği ile karar verildi.