SANDIN Kİ BEN YAŞAYAMAM
Sen gittin ya
Sandın ki ben yaşayamam
Değişemem
Akamam çamurlu topraklardan
Hani son bakış fırlattın
Alev topu gibi
Sandın ki rüzgarlara kavuşturdun
Küllerimi
Uçamam
Süzülemem gök yüzünden
Kanadı kırılmış serçe gibi
Sandın ki Hapis ettiğin o yerde
Kalırım
Çıkamam aslan kafesinden
Hayaller kurdun sürekli
Geçmişi benim heybeme
Umudu çantana koyduğunu sandığın gibi
Son damla su sandın kendini
Isıtacak son güneş ışığı belki de
Ekmek gördün nur gördün
En kıymetli nimet gibi
Sandın ki baharın son demleri sensin
Sen olmazsan tabiat ana olmaz
Mevsimler bile aptallaşır
Üç mevsime ne görev verirsen ver der gibi
Yıldızlar gece söner
Ay, karanlık çarşafa bürünür
Rüzgarlar bile esmez tatlı iniltiler ile
Dünya durur, dönmez artık
Çakarlar olduğu yere
Kendime küstürdüğün o lanet gün gibi
Sandığın gibi olmadı
İşte bak yaşıyorum
İsmimi de değiştirdim
Seninle anmasınlar diye
Hazan derler bana
Çok kuru ve kırılganım ama
Oksijene de ihtiyacım yok
Yağmura da
Hele ne güneş ne yıldız
Umurumda değil
Umarsız bir hayalet gibi
Böcekler bile bedenime dokunmaz oldu
Çok arkadaş edindim burada
Hepsi senin gibiler yüzünden düşmüş
Yerlere
Ama hepimiz hazanız
Nafile artık
Üzemezsin beni
Sandın ki ben yaşayamam
Bak işte kör! yaşıyorum ya
Tabutsuz bir ceset gibi
Hazan desinler çalı desinler
Kuru yaprak desinler
Ne önemi var
Yeter ki sana dedikleri gibi demesinler
Vefasız demesinler
Yalancı demesinler
Kalp hırsızı demesinler.
İnkar etme boşuna
Yaşıyorum ya…
Hem de sokağınızda yaşıyorum
Gelen geçen üstüme basıyor
Kıymetsiz bir ota basar gibi
Canım hiç yanmıyor
Umurunda mı sanki
Bunları niye anlatıyorum sana
Çivilemişim kendimi zaten sokak başına
Çöpçüler bile süpüremezler ki beni
Şirin gözükmek için
Yalancı kahkaha da atmıyorum
Gamzelerimi bile göstermiyorum
Vefasız yalancı kalp hırsızları gibi
Sandın ki ben yaşayamam
Yaşıyorum ya…