Ankara kendimi ve "ben"i bulduğum tek şehir...Ne zaman ayrı kalsam içimde bir sıkıntı beliriverir bir moral bozukluğu yaşarım....Ankara'dan ayrı kalmak sevgiliden ayrı kalmak gibi birşey olsa gerek.Trenle geçen hafta İstanbul'dan Ankara'ya geldim ve her saat benim için mutluluğun sembolü oldu.Ankara'ya yaklaştıkça içimde bir sevinç,bir parıltı duydum ve o an iki duyguyuda yaşıyordum.Hüzün ve sevinç....Sevinç yaşıyordum çünkü Ankara'ma dönmüştüm.Hüzünlüydüm çünkü İstanbul'dan ayrılıyordum...