|
|
|
|
|
|
Sevgili meslektaşlarım, karakol sorgusunda nöbetçi avukat olmama hasebiyle ifadesine katıldığım şüpheli yargılama aşamasındaki beyanında ''avukat bana nöbetçi avukat olduğunu söyledi ve benimle ilgilenmedi,ayrıca polisler olayı itiraf etmem için bana işkence yaptılar'' şeklinde bir beyanatta bulunmuş ve mahkeme ara kararında tarafımın tanık olarak dinlenmesine hükmetmiştir. Bu doğrultuda mesleki durumumdan mütevelllit tanıklık yapmamayı düşünüyorum. Ancak doktrinde bazı yazarlar müvekkilin/iş sahibinin muvakafatı veya talebi var ise tanıklıktan kaçınılamayacağını yazmışlar. Bunun yanında bu işin kitabı yada uygulama aşamasını bir yana bırakırsak bir sanığın beyanıyla hemen tanık olarak çağrılması bana oldukça abes geldi. Acaba aynı hassasiyeti mahkeme soruşturma aşamasında savcının aldığı ifade karşısında yargılama aşamasında mahkemeye örneğin ''savcı ifademi alırken beni yanlış yönlendirmeye çalıştı'' gibi bir ifade karşısında savcıyı bu ifadeyle ilgili tanık olarak çağırabilirlermi merak ediyorum. Yorumu sizlere bırakıyorum,saygılar...
|
|
 |
|
 |
|
CMK 46/2'ye göre avukatlar " ilgilinin rızasının varlığı halinde tanıklıktan çekinememe" kuralının dışındadır. Avukat, tanıklık yapıp yapmayacağını kendisi takdir eder.