T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E. 2009/48501
K. 2010/772
T. 21.1.2010
• KIDEM VE İHBAR TAZMİNATI ( Davacının İş Sözleşmesinin Devir Alan Dava Dışı Firmada Çalışır İken Kıdem Tazminatına Hak Edecek Şekilde Sona Erip Ermediği Araştırılmaksızın Davalı Şirketin Kendi Dönemi ve Devir Tarihindeki Son Ücreti İle Sınırlı Olarak Sorumlu Tutulmasının Hatalı Olduğu )
• İŞYERİ DEVRİ ( Devir Alan Dava Dışı Firmada Çalışır İken Kıdem Tazminatına Hak Edecek Şekilde Sona Erip Ermediği Araştırılmaksızın Davalı Şirketin Kendi Dönemi ve Devir Tarihindeki Son Ücreti İle Sınırlı Olarak Sorumlu Tutulmasının Hatalı Olduğu )
• ZAMANAŞIMI ( Davalı İşveren Islaha Karşı Süresinde Verdiği Yazılı İtiraz Dilekçesinde Zamanaşımı Definde Bulunduğu - Borçlar Kanunun 126/3 Md. Göre İşçi Ücretlerine İlişkin Davalar 5 Yıllık Zamanaşımına Tabi Olduğu )
1475/m.14
4857/m.6
818/m.126
ÖZET : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Davacının iş sözleşmesinin devir alan dava dışı firmada çalışır iken kıdem tazminatına hak edecek şekilde sona erip ermediği araştırılmaksızın davalı şirketin kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olarak sorumlu tutulması hatalıdır.

Feshe bağlı ihbar tazminatında sorumluluk son işverene ait olmakla devreden işverenin ihbar tazminatından sorumlu tutulması bozma nedenidir. Davacı, mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre fazla çalışma alacakları yönünden davasını ıslah etmiştir. Davalı işveren, ıslaha karşı süresinde verdiği yazılı itiraz dilekçesinde zamanaşımı definde bulunmuştur. Borçlar Kanunun 126/3 maddesine göre işçi ücretlerine ilişkin davalar 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Fazla çalışma alacakları bu tür alacaklardandır. Zamanaşımının başlangıç tarihi, hak edildikleri yani doğdukları tarihtir.

DAVA : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi M.Göçer tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

1- Mahkemece verilen ilk kararın temyiz incelememsi sonucu sair hususlar incelenmeksizin karar usulden bozulmuştur.

Bozma sonrası verilen karar incelendiğinde;

İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.

İşyerinin tamamının veya bir bölümünün hukuki bir işleme dayalı olarak başka birine devri, işyeri devri olarak tanımlanabilir.

İşyerinin önceleri gerçek kişi ya da kişilerce işletilmesinin ardından şirketleşmeye gidilmesi halinde, bu işlem de bir tür işyeri devridir. Önceki işverenlerin devralan tüzel kişi işverenin ortakları olması bu devir ilişkisini ortadan kaldırmamaktadır.

Aynı şekilde daha önce tüzel kişi şirket olan işverenin işyerini bir başka şirkete devretmesi de mümkündür.

İşyeri devri fesih niteliğinde olmadığından, devir sebebiyle feshe bağlı hakların istenmesi mümkün olmaz. Aynı zamanda işyeri devri kural olarak işçiye haklı fesih imkanı vermez.

İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı yasanın 14/2. maddesinde devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı İş Kanununun 6. maddesinde sözü edilen devreden işveren için 2 yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.

Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden sorumluluk ise son işverene ait olmakla devreden işverenin bu işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmamaktadır. Devralan işveren ihbar tazminatı ile kullandırılmayan izin ücretlerinden tek başına sorumludur.

Somut uyuşmazlıkta davacı işçinin ilk olarak İbrahim Merze/Lastik Servisi işyerinde çalışmaya başladığı, bu işyerindeki istihdamının işyerinin limitet şirkete dönüşmesi ile bir dönem davalı-işveren limitet şirket nezdinde devam ettiği, işyerinin dava dışı Marmer Ltd. Şti. firmasına devri ile anılan firmada istihdam edildiği bilahare davacı işçinin iş sözleşmesinin sonlandığı anlaşılmaktadır.

Yukarıda açıklanan yasal gerekçelere göre; davacının iş sözleşmesinin devir alan dava dışı firmada çalışır iken kıdem tazminatına hak edecek şekilde sona erip ermediği araştırılmaksızın davalı şirketin kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olarak sorumlu tutulması hatalıdır.

2- Feshe bağlı ihbar tazminatında sorumluluk son işverene ait olmakla devreden işverenin ihbar tazminatından sorumlu tutulması bozma nedenidir.

3- Davacı, mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre fazla çalışma alacakları yönünden davasını ıslah etmiştir. Davalı işveren, ıslaha karşı süresinde verdiği yazılı itiraz dilekçesinde zamanaşımı definde bulunmuştur. Borçlar Kanunun 126/3 maddesine göre işçi ücretlerine ilişkin davalar 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Fazla çalışma alacakları bu tür alacaklardandır. Zamanaşımının başlangıç tarihi, hak edildikleri yani doğdukları tarihtir. Bu nedenle ıslahla talep edilen fazla çalışma alacaklarından, ıslah tarihinden geriye doğru 5 yılın dışında kalan kısmı zamanaşımına uğramıştır.

Açıklanan gerekçelere göre ıslahla talep edilen ve zamanaşımına uğramayan fazla çalışma alacağı gerekirse bilirkişiden ek rapor alınarak belirlenmeli ve oluşacak sonuç doğrultusunda fazla çalışma alacakları hakkında bir karar verilmelidir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.

yarx