Sorun, garip yargılamamızdan kaynaklanıyor.
Hem işçinin her dediğini kabul edip, maddi gerçeğe ulaşmaksızın, fazla fazla alacak tespit ediyoruz, daha sonra da kendi tespit ettiğimiz alacağa biz de inanmayıp hakkaniyet indirimi yapıyoruz.

Ortada bir yanlışlık var ama nerede?