Alıntı: tarihteki diğer barbarlıklara kıyasla, çağımızı daha insancıl buluyorum; çünkü çağımız, insanların birbirini yediği yamyamlık çağı; bir mal olarak alınıp satıldığı satıldığı kölelik çağı; bir insan yaşamının kendisini hükümdar, kral imparator, bey, beylerbeyi olarak adlandıran diğer bir insanın dudaklarının arasından çıkacak 'kesin kellesini keferenin' türünden bir sözüne bağlı olduğu despotluk çağı; bazı yerlerde örneklerine halen rastladığımız insanların taşlanarak öldürüldüğü cezalandırma çağı; öldürülen düşmanın kellesinin kesilip mızarğın ucuna geçirildiği, kalbinin parçalanarak çıkarıldığı, kanının içildiği kahramanlık ve kin çağı; Amerika'nın yerlilerini görüp, onların insan olup olmadıklarını öğrenmek için Papa'ya danışanların yaşadığı keşif çağı, değil artık.

Haklısınız: Bin yıl önceki televizyon haberleri ile bugünkü televizyon haberleri arasında nüans olduğu doğru. Ama bu sevinmemize yeter bir gelişme sayılamaz. Gelişme çizgimiz geleceğimiz için sadece ince bir umut veriyor.

Alıntı: Tek tek insanlar ve devletler bu amaca varabilecek güçte değil bence. Diğer taraftan bu amaca varmak tek tek insanların çabası olmadan, tepeden gelme çözümlerle de olmaz. Olsa olsa problemlerin bilincinde olan kişilerin sınırlar ötesi birleşmesi ve beraberce hareket etmesi ile olur.

Sizin bilinç dediğiniz, benim gelişme dediğim şey insanın bencilliğinden uzaklaşmasıdır. Bugünkü üretime katılma ve tüketimden pay alma ilişkisi içinde insanın bencilliğinden uzaklaşmasını beklemek mümkün değil. Sorun bilgide, akılda, bilinçte değil. Sorun insanın bencilliğinde.

Alıntı: İnsanı, bilinci ve düşünebilme olanağı hayvandan ayırır. Bu düşünebilme ve bilinç sayesinde insanın bir tarihi, bir bu günü ve bir yarını vardır. Bir ufuktan diğer ufka giderken kendi kendine 'Ne, neden, nasıl' sorularını sorar insan.

İstanbul Altın Borsası'nı takip eden bir fil görülmemiştir. İnsanı hayvandan ayıran en önemli özellik "İnsan ihtiyaçlarının sınırsız olmasıdır." Bencilliğin kökeninde bu özellik yatmaktadır. Bencillik olmasaydı etik de olmazdı, hukuk da olmazdı. O zaman ne güzel olurdu.

İnsan kendine "ne, neden, nasıl" diye sorarken bencil olmamalı. Yoksa yanıtlar yanlış olur.

Alıntı: İnsanı insan yapan ve hayvandan ayıran ikinci bir özellik insanın etik değerlere sahip olmasıdır

İnsanı insan yapan ve hayvandan ayıran ikinci bir özellik insanın etik değerlere ihtiyaç duymasıdır. Kimde ne yoksa ona ihtiyaç duyar.

Hayvanlar arasındaki kuralların insanların etik değerlerinden eksik olmadığı kanısındayım. En azından düşmanlarına güleryüz göstermezler.

Saygılarımla