DURDUR BENİ

İstersen yine çevir başını
Ama ne olur durdur beni
Hatta sevmediğim kahve renklerini giy
Ne olur gitmeme engel ol durdur beni

Geçmişim umurumda bile değil
Hiç yaram olmadı ve kanamadı yüreğim
Masumsun hiç bir şeyin müsebbibi değilsin
Kibrime mağlup etme durdur beni

Yanmadım hiç aşk acısından
Ümit vermediğin ne kadar gerçekse
Platoniğin olduğum o kadar yalan
İnkar politikama terk etme durdur beni

Ama sende dur
Zamanı da durdur ve geriye çevir
Bir çocuğun oyuncağı gibi
Oynama benimle sadece durdur beni

Kibirliyim işte ne yapayım
Hiçbir zaman ağlamadım bir karanlıkta
Hiçbir acı içimi yakamadı sızlatamadı
Acıları bana gönder ama durdur beni

Çiçeklerden hiç fal da tutmadım
Yıldızları buket yapıp sunmadım sana
Nağmeler dizmedim geçtiğin sokaklara
Mecnuna dönmedim durdur beni

Uzakta olmak hiç dert olmadı içime
Hiç de üzülmedim
Yalnız bir ağaca dayanarak düşünmedim
Aklıma da gelmedin durdur beni

Hiç müslümü orhanı dinlemedim
Karaları bağlamadım hep çaldım söyledim
Kahkahaların en kralını savurdum
Güllerle de dertleşmedim durdur beni

Gelirsin diye yollarını gözlemedim
Gel dersin diye umut da beslemedim
Tualini çizmedim gökyüzüne
Sadece sana hep yalan söyledim
Yeter bu uzaklık yalvarırım durdur beni

Mustafa KARİPTAŞ