T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel KuruluEsas No: 2002/2-102Karar No: 2002/83Tarih: 13.2.2002

• BOŞANMA DAVASI ( Tarafların Tanıklarını Mahkemeye Getirmeye Zorlanamaması )
• TANIK DİNLENMESİ ( Tarafların Dinlenmesini İstedikleri Tanıkları Mahkemeye Getirmeye Zorlanamamaları )
• KESİN MEHİL ( Yasaya Uygun Olmayan Ara Kararı İle Verilen Mehlin Geçersiz Olması )

ÖZET :
Dava, boşanma talebine ilişkindir. Davalı, tanıklarının dinlenmesinden açıkça vazgeçmemiştir. Taraflar dinlenmesini istedikleri tanıklarını mahkemeye getirmeye zorlanamazlar. Tanıkların yasaya uygun olarak dinlenmesi gerekir. Yasaya uygun olmayan ara kararı ile verilen kesin mehil geçersizdir. Savunmayı kısıtlayan önemli bir usul hatasıdır. Açıklanan nedenlerle yerel mahkeme kararı usul ve yasaya aykırıdır.

DAVA :
Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Yalova Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen 11.9.2000 gün ve 1999/1847 E. 2000/839 K. sayılı kararın incelenmesi davalı karşı davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 18.1.2001 gün ve 2000/14940 E. 2001/738 K. sayılı ilamı ile ( ...Bozma ilamına uyulduğu halde bozma gerekleri yerine getirilmemiştir. Davalı tanıklarının dinlenmesinden açıkca vazgeçmemiştir. Yanlar dinlenmesini istedikleri tanıklarını mahkemeye getirmeye zorlanamazlar.Tanıklar mutlaka Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 253. ve devamı maddelerine uygun dinlenilmelidir. Yasaya uygun olmayan ara kararına dayanılarak verilen süre ve kesin süre geçersizdir. Savunmayı kısıtlayan önemli bir usul yanlışlığıdır... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR :
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ :
Davalı-karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 13.2.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.