Temerrüd oluşmadığı sürece faiz işletilemeyeceği kanaatindeyim. Bence de burada temerrüd icra takibiyle başlayabilir. Ya da öncesinde ödemeye ilişkin fax ya da ihtar çekildiyse o kullanılabilir.
T.C.
YARGITAY
15. HUKUK DAİRESİ


Esas No.
1992/1272
Karar No.
1992/1408
Tarihi
19.03.1992


İLGİLİ MEVZUAT
6762-TÜRK TİCARET KANUNU ( TTK )/1.2


KAVRAMLAR
TİCARİ ÖRF VE ADET
KAPALI FATURA ÖDEMESİNİN RESMİ MERCİCE BELGELENDİRİLEMEMESİ
FATURA TEBLİĞİNİN TEMERRÜT İHTARI YERİNE GEÇEMEYECEĞİ


ÖZET
TTK.NUN 1/2. MADDESİ GEREĞİNCE HAKKINDA TİCARİ BİR HÜKÜM BULUNMAYAN KONULARDA HAKİMİN TİCARİ ÖRF VE ADETE, BU DAHİ YOKSA UMUMİ HÜKÜMLERE GÖRE KARAR VERMESİ GEREKİR.


DAVA : Taraflar arasındaki davanın, ( Yerköy Sulh Hukuk Hakimliği )nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 13.11.1991 tarih ve 153-330 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1- Davalı savunmasında, davacının yaptığı eserin bedelinin ödendiğini ve bu konuda düzenlenen kapalı faturanın da bunu teyit ettiğini bildirmiş olmasına karşın mahkeme, davalının resmi mercii olduğu ödemelerini belgelendirmediği gerekçesiyle ödemeyi kabul etmemiştir. Oysa TTK.nun 1/2. maddesi gereğince hakkında ticari bir hüküm bulunmayan konularda hakimin ticari örf ve adete, bu dahi yoksa umumi hükümlere göre karar vermesi gerekir. Ticari işlerde iş sahibinin kestiği faturanın akide edilmesi, yani altının kapatılarak imzalanması o fatura bedelinin ödendiğine karine sayılır. Bu durumda faturanın düzenlendiği Yerköy İlçesi'nde kapalı faturanın bedelinin ödendiğini gösterdiği hakkında ticari bir örf ve uygulama varsa bedelinin ödendiği kabul edilmelidir. Bu nedenle mahkemece mahalli Ticaret ve Sanayi Odası'ndan bu konudaki uygulama sorulmadan eksik incelemeyle hüküm tesisi doğru değildir.

2- Mahkemenin kabul şekline göre de, davalının temerrüdü oluşmadığı ve faturanın tebliği temerrüd ihtarı yerine geçmeyeceği halde gecikme faizinin dava tarihi yerine faturanın keşide edildiği tarihten başlatılması dahi yerinde görülmemiş, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı belediye yararına ( BOZULMASINA ), istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davalıya geri verilmesine, 19.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.