nefret tohumlarını,
ansızın ekti parmak,
tetiği çekti parmak...
dondum olduğum yerde,
baktım kapandı perde...
gözlerimi unuttum,
kendi beynimi yuttum...
alır beni yaşamdan,
ürkütüçü bir tabut,
yorgun düşmüş akşamdan...
sende git sende unut...
içimde korktuğum giz...


akdevrim.istanbul.