Merhaba;

Aslında "kesin olmak üzere" ceza kararı verilmesi bana fazlası ile kolaycılık olarak geliyor. Sulh ceza mahkemeleri; dosya yoğunluğundan kurtulmak için sağlıklı bir yargılama dahi yapmadan "kesin olarak" karar veriyorlar. Temyiz de edilemeyeceğine göre dosya bir daha dönmemek üzere bitiriliyor. Hakim, savcı, mahkeme, bina yetersizliğine adalet mekanizmasının bulduğu bu palyatif çözüm; adalette kaosu yahut adaletsizliği getiriyor.

Kabule göre de;

Kesin olarak verilmiş bir kararın temyiz dilekçesini reddeden mahkemenin bu kararının temyiz edilmesi yolu ile kesin olarak verilmiş mahkeme kararının (esasının) temyiz incelemesine tabi tutulmasını anlamsız buluyorum. Zira Yargıtay incelemesinde "Kesin olarak verilen kararın temyiz edilip edilemeyeceği" tartışılmalı ve mahkemenin red kararı onanmalıdır. Yargıtay'ın böyle bir uygulaması var ise bunu da sakıncalı buluyorum. Karar kesin ise kesindir. Aksini düşünmek hukuk mantığı açısından yersizdir.

Kanuna açıkça aykırılık var ise kanun yararına bozma için başvurulmalıdır, diye düşünüyorum.

Saygılarımla...