taşımaz beni artık,
istanbul sokakları...
tutup tek tek kurşuna
dizsem yalnızlıkları...
öfke ve kinin dinmez..
koskocaman bir şehir
silinmiş gitmiş sanki,
ne varsa aşka dair!...
şu bindiğim vapurdan
kaç tane hayal geçti
kaç tane martı uçtu...
kucağında bir çocuk,
anne ile yolculuk,
kime sorsan şehirli
bilmez ki dünya kirli...
gider gelir insanlar
sorsalar bu hayatı,
sözde bilir insanlar...
ömrümü alan şehir,
çebinde üç beş kuruş
bir beni bulan şehir...
tutmuşsun beni burda
bedenimi bıraktın,
işe yaramaz hurda!...
.............................
.............................
akdevrim.istanbul.