Sayın lethe;

Sunduğum kararda, sanık, satış tarihinde ve saatinde hasta olduğunu belgelemiştir. Sizin belirttiğiniz durumda yediemin sıfatını taşıyan borçlu, satış saatinde evde bulunmaması durumunun bir mazeretten kaynaklandığını ispatlayabilirse, karara göre hakkında ceza verilemez. Aksi halde, yedieminliği suistimal suçunun unsurları oluşmuş demektir. Saygılarımla..

YARGITAY CEZA GENEL KURULU 28.03.1977 tarih ve 1977/488 E. 1977/142 K. sayılı kararı:

• yedieminlik görevini kötüye kullanma İDDİASI ( yedieminlik Ücreti ve Taşıma Masrafı Ödenmeyen Sanığın Malları Satış Yerinde Bulundurmaması )
• MAHCUZ MALLARI SATIŞ YERİNDE BULUNDURMAYAN YEDİEMİN ( yedieminlik görevini kötüye kullanma İddiası )
• HACİZLİ MALLARI SATIŞ YERİNDE BULUNDURMAYAN YEDİEMİN ( yedieminlik görevini kötüye kullanma İddiası )

ÖZET :
yedieminlik hizmeti karşılığında kendisine bir ücret verilmeyen ve hacizlimalları satış yerine götürmesi için taşıma masrafı da ödenmeyen sanığın, satışgünü bu malları istenen yerde bulundurmamak niteliğindeki eylemi,yedieminlik görevini kötüye kullanma suçunu oluşturmaz.



DAVA :
yedieminlik görevini kötüye kullanmaktan sanık ( M ) nin yapılan yargılaması sonunda; beraatineilişkin ( Yenimahalle Birinci Asliye Ceza Mahkemesi )nden verilen 1.6.1976 günlü hüküm, katılan vekilinin temyizi üzerineYargıtay Dördüncü Ceza Dairesince incelenerek, 22.9.1976 gün ve 5467/5648 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 20.12.1976 gün ve 429/529 sayılı son hükmün Yargıtayca incelenmesikatılanvekili tarafından istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulmasıistemini bildiren 22.2.1977 gün ve 4/969 sayılı tebliğnamesiyle Birinci Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:



KARAR :
yedieminlik görevini kötüye kullanmaktan sanık ( M ) nin beraatine ilişkin hükmü Özel Daire; ilk önce masraf ve ücret talep etmeksizin, kocasının borcundan dolayı haczedilen eşyalarla ilgili olarak yedieminliği kabul eden ve satış ilanı tebliğ varakası münderecatına göre satış gününden haberdar bulunduğu anlaşılan sanığın; suçu sübuta erdiği halde beraatine karar verilmesi isabetsizliğinden bozmuş; mahkeme ise bazı gerekçelerle evvelki hükümde direnmiştir.
Dosyaya, delillere ve kabule göre, sanığın kocasına ait 799.050 lira borcuna karşılık evindeki 33.000 lira değerindeki ev eşyası icra marifetiyle haczolunarak 1.10.1975 günlü tutanakla sanık ( M ) ye kanuni ihtarat yapılıp teslim edilmiştir. Sanık tutanak kapsamına göre bir ücret ve masraf istememiştir. Mahcuz malların 11.11.1975günüsatılacağı, satış yerinde hazır bulundurması, aksi halde hakkında cezai kovuşturma yapılacağı sanığa 28.10.1975 gününde bizzat tebliğ olunmuştur.
Satış günü ve saatında satış yerine gidilmiş, yediemin sanık ( M ) nın mahcuz malları getirmediği anlaşılarak evine uğrayıp kapısı çalınmış ve fakat kapı açılmamıştır. Sanık hasta olup 10 gün istirahatlı bulunduğuna ilişkin Yenimahalle Hükümet Tabipliğinin 5.11.1975 günlü raporunu ibraz etmiştir.
Olayın yukarıda açıklanan oluşuna göre sanık Yediemin ( M ) nin yaptığı yedieminlik hizmeti karşılığında bir ücret verilmediği gibi, değeri 33.000 lirayı bulan ev eşyasının satış yerine götürülmesi için bir taşıma masrafının ödenmediği de anlaşılmaktadır. İ.İ.K.nun 59. maddesinde takip masrafları borçluya aittir. Alacaklı, yapılmasını talep ettiği muamelenin masrafını peşin verir, vermezse talep hükümsüzdür kuralı ile yediemin için ücret ve masra fverilmesinin yasal bir zorunluk olduğunu göstermektedir. Yediemin sanığa yapılan tebligatta "mahcuz malları 11.11.1975günü satılacağı satış yerinde bulundurması" bildirilmiş ise de mahcuz malların bulunduğu yer dışındaki mahale taşınmalar ıiçin herhangi bir masraf verilmemiştir.
Bu itibarla katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.
Çoğunluk kararına katılmayan üyeler ise; özel daire bozması yönünde oy kullanmışlardır.



SONUÇ :
Yukarıda açıklanan nedenlerle, direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, depo parasının gelir yazılmasına, 14.3.1977 gününde gerekli yasal çoğunluksağlanamadığından28.3.1977 gününde yapılan ikinci müzakerede yarıdan bir fazlayı geçen çoğunlukla karar verildi.