dur dedi bana bir kadın,
gözlerinde yaşlar vardı,
kucağında taşlar vardı,

korkdum yaracak başımı,
bilsem neyin savaşımı?
boş gereksiz uğraşımı?
yalan yere ağlanmaz ki,
yürek böyle bağlanmaz ki,

yıkıldım olduğum yerde,
kadını bulduğum yerde,
dehlizi bol geçit vardı...
çok engelli ve de dardı...

geçmek için yürek ister,
binbir tane gerek ister...
atladım çıktım kantara,
sanki değmem bir mantara
vurdu elinde kırbacı,
canım yandı acı acı...
o gün bu gün yanarım ben...
geçit görsem irkilirim,
çünkü acıyı bilirim!...


akdevrim.istanbul