Benim Ankara'da hakim arkadaşlarım var. okuldan. Ben onların ziyaretine gitmiyorum.. Sizin düşündüğünüz eleştiriler nedeni ile. Ama benim davalarıma bakıyorlar ve bakmak zorundalar. Davaya bakarken beni tnımıyorlar mı? Tabiiki tanıyorlar. Ama hiç torpillerini görmedim. zarar gördüğüm oldu.

Bu insanalr benim öğrencilik arkadaşım. Neden bu insanlarla oturup mangal yakmayayaım? Dava başkasının. Kaldı ki bu insanlar dava benim olsa bile gerekli kararı verip "muzo ihtiyacın varsa borç vereyim" diyebilecek insanlardır.

Kendi korkularımızı yaratmayalım.

Dağlar insanı korkutmaz. insanlar yalnızlıktan ve zorluktan korktuğu için dağlardan korkar. Onun için de DAĞLARI KORKU BEKLER.

İlgisiz ama Nazım'dan bir iki mısra geldi aklıma :

Biliyordu ki İzmir'li Ali onbaşı
tavşan korktuğu için kaçmaz
kaçtığı için korkar

bizim korkumuz yok.
her yerde ve her zaman varız
ne altta ne üstteyiz
ama her koşulda varız

herkes kendi yanlışının peşine düşsün ve düzeltsin

Saygılar