Kararsızım açıkçası...
Ne önyargıların esareti altında kalarak bir hükümlüye haksızlık etmeli, ne de höşgörü ve hümanizmin sınırsızlığında boğulup güvenliğimizi tehlikeye atmalıyız...
Bazı insanlar suç işleme potansiyelini hep taşır,onda bu güdü hep vardır; yağa da yatırsan bala da batırsan değişmez. Böyleleri açısından elbet bu tür işler uygun değil... Ama bazıları da vardır bir anlık öfke-gaflet vs. etkisi ile yapacağına kendinin bile inanmayacağı şeyler yapar. Bunlar için hükümlü diye dışlanmak çok zor olsa gerek... Bu ayrımı yapmak çok zor...Kim tehlikeli, kim daha çok tehlikeli ayırt etmek zor. Sicili temiz insanların sicillerinin hep aynı paklıkta kalıp kalmayacağı da tam bir muamma; zira insan kendine kötü olanı yakıştırmaz, ancak her şey de insanlar için...
Vel hasıl-ı kelam bu konuda kararsızım, galiba olaya ve kişiye göre davranılması en uygun olan ama bunu da kim neye göre belirleyecek?