Alıntı: Yazan Av.Ertan Uzunoğlu İş Kanunu madde 2'de asıl işveren-alt işveren ilişkisi tanımlanmıştır.Buna göre; "Bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir." Madde tanımına göre temizlik işi belediyenin asıl ve devredilemez görevlerinden olduğu için alt işverene devredilemez ve dolayısıyla bu işte çalışan işçiler belediyenin işçisidir.Yargıtayın görüşüde bu doğrultudadır.Davanızı doğrudan belediyeye karşı açabilirsiniz.... iyi çalışmalar......

T.C.

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

E. 2006/5217

K. 2006/7855

T. 21.3.2006

DAVA : Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir


Davalı işveren, temizlik, güvenlik, ilaçlama, bina içi temizliği, park ve bahçelerin bakım onarım ve sulama işleri maddi bakımdan daha ekonomik olması sebebi ile özel firmalara ihale yoluyla verildiğini, bu nedenle, personel azaltılması yoluna gidildiği ve davacının iş sözleşmesinin ihbar ve kıdem tazminatı ödenmek suretiyle feshedildiğini, feshin geçerli nedene dayandığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece asli işlerin özel şahıslara devredilemeyeceği, ekonomik nedenlerle işçi azaltma yoluna gidilecekse öncelikle başka tedbirlerin alınması ve feshin son çare olduğu ilkesinin dikkate alınması gerektiği, ispat yükü üzerinde olan davalı işverence feshin son çare olarak değerlendirdiğinin savunulmadığı, feshin geçerli nedene dayandığının ispat edilemediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hüküm süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2.maddesinin altıncı fıkrasına göre işverenin asıl işin bir bölümünü alt işverene devredebilmesi için işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren bir iş olması gerekir. Belediyeler yönünden 5272 sayılı Belediyeler Kanunu’nun 67.maddesi ve anılan kanunun Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi üzerine yürürlüğe giren 5393 sayılı Belediyeler Kanunu’nun 67.maddesi belediyelerin asli işleri kapsamındaki temizlik işlerinin dışarıdan satın alma yoluyla yaptırılabileceğini özel olarak düzenlemiştir. Buna göre, belediyeler açısından genel muvazaa hükümleri dışında asli işlerin özel şahıslara verilmesini sınırlayan bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu nedenle davalı belediyece yürütülen temizlik, park ve bahçelerin bakım, onarım ve sulama işlerinin asli iş oldukları ve asli işlerin özel şahıslara gördürülmeyeceği yolunda mahkemece varılan sonuç isabetli değildir.
Somut olay bakımından öncelikle araştırılması gereken husus, anılan işlerin gerçekten özel şahıslara verilip verilmediğidir. Bu bakımdan ihale sözleşme ve şartnameleri getirtilerek incelenmelidir. Davacının çalıştığı park ve bahçelerin bakım, onarım ve sulama işlerinin özel bir şahısa verildiğinin ve muvazaaya dayanmadığının anlaşılması durumunda, alt işveren uygulaması yasaya uygun hale gelmiş olur ve bu durum bir tür yeniden yapılanma tedbiri olduğundan, fesih için geçerli neden olabilir. Ancak, feshin son çare olduğu ilkesinin göz önünde bulundurulması gerekir. Mahkemece yapılacak iş, gerekirse işyerinde keşif yapılarak öncelikle davacının çalıştığı bölüme ait işlerin gerçekten özel şahısa ihale edilip edilmediği, davacının başka bir bölümde değerlendirilme olanağının olup olmadığı bilirkişi aracılığı ile açıklığa kavuşturmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.