madem toprak son durak,
bir beni bana bırak...
mekanik varlığımdan,
olacaksan ol uzak...

benki bekledim seni
sararan yaprak gibi,
kuruyan toprak gibi...
rüzgar ve suya hasret...
kan dolu gözlerimle
sanki uykuya hasret...

bıraktım saatleri,
yanlış doğru işlesin..
şeytanla özdeşleşen
ne düşlerse düşlesin...
şimdi şiir ağlarmış,
sözçükler yas tutarmış,
umrumda değil artık...
yüreğim pas tutarmış...

acıyla yoğrulan ben..
adresi belli adam...
vuracak bir zerzele,
başına çökecek dam...

saatlerin durduğu
bir yere savurduğu,
hayatı bilirmisin..?

akdevrim.19.10.06.istanbul...