Bir konuda söze başlarken 'dünyanın hiçbir ülkesi veya gelişmiş ülkelerde şöyle' diye başlanır veya bunlar cümlelerin bir yerine sıkıştırılır. Ama gerçekten dünyadan örnek verdiğimiz o ülkelerde neler olduğunu bilmeden yazarız bunları. Öncelikle getirilen bir değişikliği, bilinen ve varolan aynı statülerle karşılaştırmak gerekir. Hukuk Fakültelerimizin mantar gibi çoğaltılmasına, verilen eğitimdeki kalitesizliğe, öğrenci sayısının fazlalığına ilişkin yakınmalara katılmamak mümkün değil.
Hollanda'da hukuk fakültesini bitirmek, avukat olmaya yeter görülmüyor. Avukat olmak için hukuk eğitiminden sonra, üstüne üç yıllık bir avukatlık eğitimi almak gerekiyor. Bu eğitimi alırken de bir uzmanlık dalı da belirleniyor. Böylece bir avukat ceza yapıyorsa ticaret davası avukatlığı yapamıyor. Şimdi getirilecek olan bu sınav, genel bir sınav olacak ve bu genel sınav olma durumu rahatsız edicidir. Başka bir şekilde hukukçuyu kaliteli yetiştirmenin, sistemi farklı şekilde değiştirmenin yolları bulunabilirdi. Yani siz Anadolunun ücra bir köşesine hukuk fakültesi açacaksınız. Orada asistandan medeni hukuk eğitimi almış bir hukukçu ile İstanbul veya Ankara'dan mezun olan bir hukukçuyu aynı kefeye koyan bir sınav yapacaksınız. Eğitim kaliteleri aynı olmadığından, alınacak sonuçlar da farklı olacaktır. Öncelik hukuk fakültelerindeki eğitimin kalitesine verilmelidir.