Mesajı Okuyun
Old 18-12-2009, 15:08   #5
Av.Özgür KARABULUT

 
Varsayılan

Tam olarak örtüşmese de fikir vermesi açısından:

Alıntı:
T.C. YARGITAY
11.Hukuk Dairesi

Esas: 1974/132
Karar: 1974/126
Karar Tarihi: 22.01.1974


DAVA : Y. Yapı Kooperatifi adına murakıplar ve yönetim kurulu ile M. Mühendislik İnşaat ve Madencilik A.Ş. vs. arasında çıkan davadan dolayı ankara As. 2. Ticaret Mahkemesince verilen 18.10.1972 gün ve 368/462 sayılı hükmü onayan dairenin 19.4.1973 gün ve 1820/1810 sayılı ilamı aleyhinde davalı inşaat şirketi avukatı tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki yağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Davacı kooperatif davasında, kooperatife ait bazı malzemeyi günlüğü 100 liradan davalı M. Anonim Şirketine kiraya verdiklerini, M. Anonim Şirketin kiradan borcu olan 19.000 lirayı çeklerle kooperatif müstahdemlerinden E.a. ya ödediğini söyleyerek ödemekten imtina ettiğini, halbuki bu paranın kooperatif kasasına girmediğini ve E.A. nın da ahzü- kabza yetkili olmadığını, eski yönetim kurulunu teşkil eden diğer davalıların ise kooperatif işlerini layıkı veçhile takip etmediklerinden sorumlu olduklarını ileri sürerek, bu meblağın, tediyesi gereken tarihten itibaren % 10 faiz ve masraf lariyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.

Mahkemece, davalı E.A.nın ahzu-kabza yetkili olmadığı halde, çeklerin onun adına düzenlenerek onun tarafından alınması sebebiyle M. Anonim Şirketince usulüne uygun bir ödeme bulunmadığı ve E.nin Ticari mümessil ve vekil de sayılmayacağı, kooperatifin statüsüne göre yönetim kurulunu teşkil eden diğer davalıların sorumluluklarının söz konusu olmadığı kabul edilerek 19.000 liranın davalı M. Anonim Şirketi ile diğer davalı E.A. dan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş ve davalı M. Anonim Şirketinin temyizi üzerine de mezkur hüküm, Dairemizin 19.4.1973 tarih ve 1820/1810 sayılı kararı ile onanmıştır.

Davalı M. Anonim Şirketi vekili süresinde verdiği dilekçe ile E.A.nın kira sözleşmesinde müdür olarak imzası bulunduğundan ve sözleşme kooperatif başkanlığınca da onanmış olduğundan bu şahsın kooperatif müdürü olarak kabul edilmesi gerektiğini, çeklerin kooperatif müdürü olarak kabul edilmesi gerektiğini, çeklerin kooperatif lehine E.A.adına düzenlendiğini, esasen daha evvel de aynı şekilde kooperatife yapılan ödemelerin kooperatifçe kabul edildiğini, eski idare kurulunu teşkil eden davalıların da Borçlar Kanununun 449 maddenin 2 nci fıkrası ve 452 inci maddeleri gereğince sorumlu olacaklarını) ileri sürerek kararın düzeltilmesini istemiştir.

Davacı kooperatif kendisini temsilen F.A. ile kooperatif müdürü E.A.nın imzaladıkları, davalılardan M. Anonim Şirketi ile yapılan mukaveleye müsteniden kira parasının tahsilini istediğine ve M. Anonim Şirketinin, mukaveleyi de temsilen imza eden kooperatif müdürü E.A.ya ödediğini savunduğuna ve bu yön subuta erdiğine ve adı geçen kooperatif müdürünün o tarihte yürürlükte bulunan Türk Ticaret Kanununun 489 uncu maddesi delaletiyle, 342 inci maddesi gereğince, Yönetim Kurulu tarafından tayin edilmiş ve bu suretle müdürün temsil yetkisini haiz bulunmuş ve aynı kanunun 321 inci maddesi temsilin kapsamını tayin etmiş ve bu yönden müdüre yapılan ödemenin şirkete yapılmış sayılması gerekmiş ve müdürün M. anonim Şirketinin tediyesi yönünden muamelesi statüye ayrırı olsa dahi, şirketi borç altına sokmayıp, tediyeyi kabul şekilnde tecelli etmiş ve M. Anonim Şirketinin olayda suiniyeti de iddia ve ispat edilmemiş bulunmasına göre, M. Anonim Şirketi hakkındaki davanın reddine karar verilmesi gerekirken, onun yönünden de müteselsilen tahsil kararı tesis edilmesi kanuna aykırı ve davalı M.nin karar düzeltme isteği yerinde görülmüştür.

Sonuç: Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı davalı M. Anonim Şirketinin karar düzeltme isteğinina kabulü ile Dairemizin 19.4.1973 tarih ve 1820/1810 sayılı onama kararının ona hasren kaldırılmasına ve hükmün M. Anonim Şirketi lehine BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine 22.1.1974 tarihinde oybirliği ile karar verildi.