Yürek ister, emek vermek...Gözlerinin önünde yeşerdiğini görmek ve çiçek açmasını beklemek,sabır ister...Acı olan,emek verdiğin yeşermesi çiçek açması için başında beklediğin çiçeği,hain bir elin acımasızca kopartıp alması değil mi?Oysa ne güzel açacaktı,ne hoş kokular yayacaktı etrafa...Emeklerin karşılığı saksıda kalan bir avuç toprak mı olacaktı?Güzellikler adına ve mutluluklar için suladığın o çiçek değmez bir elde mi kuruyacaktı!!!Bir ablanın hakkı böyle mi karşılık bulacaktı...