|
|
|
|
|
|
Üstad değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
Tacirin basiretli davranma yükümünün pratikte önem arz ettiği hususun "borçları" ile ilişkilendirilmesi ve daha çok bu konuda (niza çıkması sebebiyle) borçlarıyla ilinti kurulduğu kanaatindeyim ve;
TTK m.20/2 deki düzenlemenin tacirin alacak ve borçlarını kapsaması gereği nedeniyle "faaliyetlerinde" kelimesinin kullanıldığını düşünüyorum Ticaret Kanununun tacir hakkında özel bir düzenleme getirdiğini ve tacire basiretli davranmayı "borç" olarak yüklediği ve objektif özen ölçüsü getirdiği kanaatindeyim. Dolayısıyla tacirin üzerinde Kanundan kaynaklı olarak "borç" niteliği taşıyan böyle bir durumun tacirin alacaklı olduğu durumlarda da uygulanması gerekir (diye düşünüyorum ).
Saygılarımla...
|
|
 |
|
 |
|
Sayın Hades,
Konuya bir katkı, bir açılım sunmak adına, şu alıntıları eklemek istiyorum:
Yargıtay 11. HD'nin eski başkanlarından İsmail Doğanay (İsmail Doğanay, TTK Şerhi,1. Cilt. 4. Bası (Beta Yayınları) sh. 195) de aynen şu şekilde bir açıklama getirmektedir:
" Türk Ticaret Kanununun 20.nci maddesinin ikinci fıkrası hükmüne nazaran; her tacirin, ticaretine ait bütün faaliyetlerinde, basiretli bir iş adamı gibi hareket etmesi lazımdır.
Bu hükmün konulmasındaki gaye;
bir tacirin, ticari borçlarının ödenmesinde göstermesi gereken ihtimam derecesini, tayin keyfiyetidir. "
Basiretli bir iş adamı gibi hareket etme" kıstasının tatbik edilebilmesi için, tacir için, sözleşmeden veya kanundan doğan bir borcun mevcudiyeti gerekir...."
Diğer yandan adı geçen yazar, aynı kitabın devam eden 198. sayfasında da ise aynen: ""Basiretli İş adamı gibi hareket etme" ölçü ve kıstası mutlak olmayıp, sözleşmenin ve ticari işin vasıf ve mahiyetine göre değerlendirmek gerekir." demektedir.
Benim kişisel düşünceme göre de basiretli iş adamı gibi hareket etme yükümlülüğü, özü itibariyle bir borçtur ve bu borç da borçlu tacirler için geçerlidir. Sözleşmeden doğan bütün edimlerini ifa eden alacaklının, borçlu karşısında "basiretli iş adamı gibi hareket etme yükümlülüğü" altına sokularak, borçluya avantaj sağlanması için bir sebep de yoktur. "Borçlu, her kusurundan sorumludur."