sanki dahada öksüz,
bırakıp gittin beni...
olamaz hiç dert yüksüz...
bilmedin özleyeni....
beyaz bir güverçinin
bir gün sabaha karşı
camına konduğunu..
zamanın benim için
o anda donduğunu..
hep bilmeni isterdim...
dört duvardan öteyi
tanımaz hiç bir derdim.
odamda her uğraşı..
kendi kendime verdim...
ruhumda sismik boşluk,
bırakıp giden kadın...
ve bütün acıları ,
yaratıp giden kadın...
her dakıka kendini
aratıp giden kadın...
zamanın donduğunu..
ak güvercinden anla..
sende karşılaşırsın
karşılaştığım sonla...

akdevrim.26.09.06.istanbul...