|
|
|
|
|
|
Yani kadın olduğu için ağlamak zorunda kalmasın diye değil midir bunca mücadele?
|
|
 |
|
 |
|
Sanırım yanlış anlaşıldım. Şunu söylemek istiyorum:
Ağlamak, duygusal olmak dezavantaj değildir. Niye dezavantaj olsun ? Hiç ağlamamak ya da az ağlamak neyin başarı ölçütüdür ? Bir robot olmadığımıza göre, duygu-mantık dengesi kurmak daha uygun değil midir?
Bir kadının ağlaması için mutlaka ezilmesi, haksızlığa uğraması gerekmez. Kadın daha duygusal olduğu için, kendisiyle ilgisi olmayan, ona fayda ya da zararı dokunmayacak şeyler için de rahatlıkla gözyaşı dökebilir. Örneğin, yoksul insanlara, aç ,çıplak çocuklara, acı çeken hayvanlara, dünyada her gün,her saat , her dakika meydana gelen haksızlıklara...
Kadınız ve sulu gözlüyüz diye erkekleri suçlamanın da bir manası yok.
Kadınca özelliklerimizi inatla korumalıyız diye düşünüyorum. Çünkü daha güzeliz, onlardan daha çok yaşıyoruz, daha dayanıklıyız, yaşlılık günlerimizde bile onlar olmadan ayakta kalabiliyor, evimizin işini rahatlıkla yapabiliyoruz. Oysa erkekler yaşlılık döneminde, eşleri kendilerinden önce vefat etmişlerse, yalnız kalmışlarsa çok mağdur oluyorlar, itilip kakılıyorlar. Bunun çok örneği var sayın Academic.