Alıntı: Yazan Işıl YILDIZ Konu başlığı ile örtüşmese de bende herkesin bayramını kutluyorum Konu başlığına gelince; son iki gündür yüzünde daima var olan o tebessümü,etkileyici ses tonu,naif hal ve hareketler ve iç dünyasının bambaşka olduğunu düşündüğümüz romantik yazılar ve şiirlerin adamı. “Mustafa” nın mimarının boğazda yakalanmasını okuyoruz,konuşuyoruz.... Bu konuda bir açıklama yaptı ve "ilk taşı en masumunuz atsın" Bu bir kaçamak değil, yaşadığım şey basit bir şey değil; birini sevdim ve suçsa, hesabını vermem gerekiyorsa vermem gereken tek kişiye verdim, bu benim hayatım ve hatasını da sevabını da üstlenmeye hazırım dedi. Bu insanı gördüklerimiz ile yüceltip, Sonra özel hayatındaki dalgalanma için (hata denebilir mi bilmiyorum ama hataları için diyelim) neden yargılıyoruz ki? Şahsen ben kendisini çok beğenirim...Yaptığı, onu tanımama sebep olan gazeteciliği ve diğer konulardaki duruşuna olan inancımı değiştirmedi. Eleştirmeye,aşağılamaya bayılıyoruz, sonra o eleştirdiğimiz şey kendi başımıza geldiğinde öyle bir toleranslı oluyoruz ki buna düşününce kendimiz bile şaşıyoruz… Yani burada çok rahat eleştiren bizlerin hayatlarında ne derece sırlar ve yalanlar var bilmek gerek. O iğnenin ucu biraz bize de batmalı. Bir nebzede olsa bağışlayıcı olmamız gerekiyor sanırım. Bence kadın erkek, insanları kurcalamak yerine anlamaya çalışmak gerek. İnsanları eleştirirken onların duygularını da göz ardı etmemek gerek. Bende Sayın Sinem Kazar gibi; kurcalamayın hak verin diyorum….

Çok haklısınız..Kaldı ki birilerinden senelerce aynı kişiyi sevmesini beklemek büyük haksızlık.. Seviyormuş gibi yapmak yerine ''başkasını seviyorum'' diyebilmek oldukça dürüst bir tavır. ''Seviyormuş'' u oynayıp çeşitli hilelerle partnerini güç durumda bırakanlara örnek temsil edebilecek bir durum..