Ben böyle bir zorunluluğun aranmamasından yanayım...

Gerekçem şu: Her ne kadar Yasa'da boşta geçen süre "ücret"i dense de teknik olarak bu ücret fiili bir çalışmanın karşılığı değil... Dolayısıyla işçinin emeğinin karşılığı olan ve en geç ayda bir ödenmesi gereken ücretin kayıt altına alınması için getirilen düzenlenmelerin "boşta geçen süre ücret"i bakımından hukuki yarar sağlamaması...

Ancak aksi yöndeki gerekçelendirilmiş görüşü de kabul etmem mümkün...

Bir davamızda -karşı oyuma rağmen ofis kararıyla- basın işçisinin boşta geçen süre ücreti için günlük yüzde beş fazla ödeme talebinde bulunmuştuk. Mahkeme talebi reddetti. Yargıtay aşaması ne oldu bilmiyorum. Bu konuda verilecek/verilmiş karar da "boşta geçen süre ücreti"nin teknik tanımıyla ilgili yol gösterici nitelikte olabilir...