Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı "Yapabilen yapar, yapamayan yapmayı öğretir." Ben serbest avukatlığı deneyip de yapamayanlardanım. O nedenle yukarıdaki sözün gölgesinde aşağıda görüşlerimi sunuyorum: Müvekkil güçlü avukat ister. Güçlü avukatın herşeyden önce bilgisi güçlü olmalıdır. Alacaklı vekili de olsa borçlu vekili de olsa o davayı kazanabilme becerisini göstermelidir. (Yoksa haksızların avukata ihtiyacı olmaz.) Boyu posu ile bedensel olarak güçlü olmalıdır. Avukat erkekse sesi sanki kükrer gibi çıkmalıdır. Avukat kadınsa sesi tavus kuşu gibi olmalıdır. Sağlıklı olmalıdır. (Yoksa işi takip edemez.) Ekonomik olarak güçlü olmalıdır. Müvekkilin vereceği ücrete muhtaç olmamalıdır. (Yoksa ücretini ister. ) Sosyal açıdan güçlü olmalıdır: Her yerde tanıdıkları aracılığı ile her sorunu hatır gönül ilişkisi ile çözebilmelidir. (Yoksa neden avuç dolusu para alsın.) Müvekkil ile ilişkileri güçlü olmalıdır: Müvekkil avukatı ile mümkün olan en uzun zamanı geçirmek ister. Avukatlar psikiyatristler gibi konuşma süresini bir saat ile sınırlandırmamalıdır. (Yoksa işe önem vermediği düşünülür.) Umarım güçlü bir yanıt verebilmişimdir. Saygılarımla

Yani müvekkil,avukat değil şahsi hizmetine atanmış bir köle ister?