ruhumu çektim kantara,
öğreneyim neymiş dara,
rasladım ters bir muhtara,
sürer beni mahalleden,
huzur vardı sen gelmeden...
dedi durdu kafa yordu,
zorla geçtiğim geçitte,
birisi var ağlıyordu....

bu dünyaya gelişine,
bir nedensiz kalışına,
okyanusa dalışına,
rivayet eder pişmanmış,
sanki kendine düşmanmış....

akdevrim.istanbul.