Elli yaşındayım ne uzun zaman
Kaşlarım döküldü bıyığım beyaz
Kim der ki geçmişi kurcalamadan
Atılan hiçbir ok menzili bulmaz

Birkaç kasabadan birkaç şehirden
Sesler, çığlıklar ve renkler topladım
Sayılar çıldırdı büyüdüm birden
Kitap kapağına yazıldı adım

Günlerce trenler yürüdü, gittim
Perdenin arkası sürekli sarı
Beni kimler sevdi, kime aittim
Kalbim neden böyle hafif, uçarı

Elli yaşındayım bilincim açık
Anladıkça inançlarım artıyor
Kim ki zihni örtük, kalbi dolaşık
Ömrü kırık teraziyle tartıyor

Metin Önal Mengüşoğlu