Sevdiklerimin ciddi rahatsızlıklarında ellerim ayaklarım tutmaz bir şekilde telefon başında bekleyen ben ,bugün kendim için bir şey yaptım.
Bir yakınımın tetkiklerini "orda olursam ve bir şey çıkarsa dayanamam" düşüncesine inat ,yerinde görmek için hastaneye koştum.
Evet bunu kendim için yaptım,çünkü olayın içinde olup yaşamak kıyısında kalıp haber beklemekten daha az yıpratıyormuş insanı...