Alıntı: Yazan avfatih Sayın Ergin aslında beni bu hususta şüpheye sevkeden Yargıtay'ın %5'lik gecikme faizinin %10 olarak belirlenmesinde oybirliği gerektiğini ifade etmesidir. İlginize teşekkürler.

Böyle bir Yargıtay kararı olduğunu sanmıyorum. Eğer varsa ve paylaşırsanız, sevinirim. Ancak aşağıdaki şekilde bir karar mevcuttur. Karar göre, yasada belirlenen orandan daha fazlası kat malikleri kurulunun çoğunluğunun alacağı kararla mümkündür. Ancak, ortak gideri ödemeyen kat malikinden istenebilmesi için, karar alınırken kendisinin de katılmış olması zorunludur.

Alıntı: T.C. YARGITAY 18. HUKUK DAİRESİ E. 2004/4781 K. 2004/5666 T. 5.7.2004 • KAT MÜLKİYETİ YASASINDA GECİKME TAZMİNATI ( %10 Olup Daha Yüksek Oranda Uygulanabilmesi İçin Borçlunun Önceden Bunu Kabul Etmiş Olması Gereği ) • ORTAK GİDERLERDE GECİKME TAZMİNATI ( %10 Olup Daha Yüksek Oranda Uygulanabilmesi İçin Borçlunun Önceden Bunu Kabul Etmiş Olması Gereği - Kat Mülkiyeti Yasası ) • GECİKME TAZMİNATI ( %10 Olup Daha Yüksek Oranda Uygulanabilmesi İçin Borçlunun Önceden Bunu Kabul Etmiş Olması Gereği - Kat Mülkiyeti Yasası/Ortak Giderler ) 634/m. 20 ÖZET : Kat Mülkiyeti Yasasının 20. maddesinde hükme bağlanmış olan gecikme tazminatının oranı %10 olup, daha yüksek oranda uygulanabilmesi için borçlunun önceden bunu kabul etmiş olması gerekir. Yasal olandan daha yüksek bir oranın uygulanmasına ilişkin olarak çoğunlukla alınmış bir kat malikleri kurulu kararı, bizzat davalının da katılımıyla alınmış olmadıkça onun yönünden bağlayıcı olmaz. Bu husus gözetilmeden, davalının saptanan borcuna %15 oranında gecikme tazminatı uygulanmasına karar verilmiş olması da usul ve yasaya aykırıdır. DAVA : Dava dilekçesinde itirazın iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; Ortak gider avanslarını ödemediği ileri sürülerek aleyhine icra takibine girişilen davalının, ödeme emrinin 5.7.2002'de tebliğinden önce 2.7.2002 tarihinde ödemede bulunmuş olduğu tarafların kabulündedir. Davalının, bilirkişi raporunda hesaplanan 309.300.000 TL ortak gider avansı borcunu ödeme emrinin tebliğinden önce 311.000.000 TL olarak fazlasıyla ödemiş olması nedeniyle davanın bu borca yönelik kısmının reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kısmen kabul edilmiş olması doğru görülmemiştir. Öte yandan, Kat Mülkiyeti Yasasının 20. maddesinde hükme bağlanmış olan gecikme tazminatının oranı % 10 olup, daha yüksek oranda uygulanabilmesi için borçlunun önceden bunu kabul etmiş olması gerekir. Yasal olandan daha yüksek bir oranın uygulanmasına ilişkin olarak çoğunlukla alınmış bir kat malikleri kurulu kararı, bizzat davalının da katılımıyla alınmış olmadıkça onun yönünden bağlayıcı olmaz. Bu husus gözetilmeden, davalının saptanan borcuna %15 oranında gecikme tazminatı uygulanmasına karar verilmiş olması da usul ve yasaya aykırıdır. SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 5.7.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.