T.C. YARGITAY
9.Hukuk Dairesi

Esas: 2005/24415
Karar: 2005/29357
Karar Tarihi: 12.09.2005

ÖZET: Fesih gerekçesinde işveren şirket finansmanının imkan vermemesi nedeniyle iş ve işlem hacmi daralan bölümde personel açısından da daralmaya gitme zorunluluğu nedeniyle akdin feshini belirtmiştir. Dosya içerisinde bulunan bilirkişi heyet raporuna göre ise şirketin zararda olmadığı aktif kalemlerinde artış olduğu ancak masraf kalemlerinin artması nedeniyle karlılığın aşağıya çekildiği belirtilmiştir. Dinlenen bir kısım davacı tanıkları ise kendileri gibi davacının da hamileliği nedeniyle işten uzakta kaldığı verimli olamayacağının söylenerek işten çıkartıldıklarını belirtmiştir. İşverence sunulan ve 2004 yılında doğum yapan 3 işçinin de bölümlerinin kapatıldığı gerekçesiyle işten çıkartıldıklarının belirtilmesi de dikkat çekicidir. İşveren işletmesel karar sonucunda tedbir olarak düşünülen feshin zorunlu hale geldiğini ispatlayamamıştır. Feshin son çare olması gerektiği ilkesi gözetilmemiştir.




(4857 S. K. m. 18, 21)

Dava: Davacı, işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı, haksız olarak işine son verildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine boşta geçen süre ücretine ve tazminata kara verilmesini istemiştir.

Davalı işveren, ekonomik sıkıntı nedeniyle şirketin zarar etmesini önlemek amacıyla satış ve pazarlama bölümünün iş ve işlem hacmini daraltma yönünde girişimlerde bulunduklarını bunun sonucunda iş hacmi daralan bölümde davacıya ihtiyaç kalmadığını bu nedenle hizmet akdinin feshedildiğini savunmuştur.

Mahkemece davacının işten çıkarılma sebebinin doğum yapmasından değil şirketin karlılığını artırmak amacıyla personel azaltma yoluna gitmesi farklı bir yönde de istihdam olanağı bulunması nedeniyle geçerli nedene dayandığını belirterek davanın reddine karar vermiştir.

Fesih gerekçesinde işveren şirket finansmanının imkan vermemesi nedeniyle iş ve işlem hacmi daralan bölümde personel açısından da daralmaya gitme zorunluluğu nedeniyle akdin feshini belirtmiştir. Dosya içerisinde bulunan bilirkişi heyet raporuna göre ise şirketin zararda olmadığı aktif kalemlerinde artış olduğu ancak masraf kalemlerinin artması nedeniyle karlılığın aşağıya çekildiği belirtilmiştir. Dinlenen bir kısım davacı tanıkları ise kendileri gibi davacının da hamileliği nedeniyle işten uzakta kaldığı verimli olamayacağının söylenerek işten çıkartıldıklarını belirtmiştir. İşverence sunulan ve 2004 yılında doğum yapan 3 işçinin de bölümlerinin kapatıldığı gerekçesiyle işten çıkartıldıklarının belirtilmesi de dikkat çekicidir. İşveren işletmesel karar sonucunda tedbir olarak düşünülen feshin zorunlu hale geldiğini ispatlayamamıştır. Feshin son çare olması gerektiği ilkesi gözetilmemiştir.

Dosya içerisinde bulunan bilgi ve belgelere göre davanın kabulü gerektiği halde reddedilmesi hatalıdır.

4857 sayılı Kanun 20/3 maddesi uyarına aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

Hüküm: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

1- Kadıköy İş Mahkemesinin 17.6.2005 tarih 2003/997 E 2004/470 K. sayılı kararının bozularak ortadan kaldırılmasına,

2- Feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine,

3- Davacının yasal sürede başvurmasına rağmen işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının takdiren işçinin 4 aylık ücreti olarak belirlenmesine,

4- Davacının işe iadesi için işverene süresi içinde başvurusu halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin tespitine,

5- Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,

6- Davacı kendisini vekille temsil ettiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 350 YTL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,

7- Davacı tarafından yapılan 38.00. YTL masrafın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,

8- Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak 12.9.2005 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi. (¤¤)