YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

E. 1992/12258

K. 1992/12932

T. 22.12.1992

• EKONOMİK KRİZ NEDENİYLE İŞTEN ÇIKARMA ( Katsayı Artış Tarihinden Birkaç Gün Önceye Denk Gelmesi-Kıdem Tazminatı Farkı )

• KIDEM TAZMİNATI FARKI ( Ekonomik Kriz Nedeniyle İşten Çıkarma ve İşyeri Kapatmanın Katsayı Artış Tarihinden Birkaç Gün Önceye Denk Gelmesi )

• KATSAYI ARTIŞ TARİHİ ( İşçilerin Birkaç Gün Önce Çıkarılması Halinde Kıdem Tazminatı Farkının İstenip İstenemeyeceği )

• İŞTEN ÇIKARMANIN KATSAYI ARTIŞINDAN BİRKAÇ GÜN ÖNCEYE DENK DÜŞMESİ ( Kıdem Tazminatı Farkı )

1475/m.13,14

ÖZET : İşyerini ekonomik kriz nedeniyle kapatma söz konusu ise, bu karar usulüne uygun alınmış ve ilgili yerlere bildirilmiş ise, kapatma ve işçileri işten çıkarma tarihinin katsayı artışı tarihinden birkaç gün önceye rastlaması sorun yapılamaz. Çünkü, işveren katsayı artışından kaynaklanacak bir kıdem ödencesi artışından kaçınmış olmayıp ortada ciddi bir kapatma mevcuttur.
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatı farkının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22.12.1992 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü davalı adına Avukat S.T. ile karşı taraf adına Avukat M.E. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davalı ( A. ) Yönetim Kurulu`nca ekonomik kriz nedeniyle 20.5.1991 tarihinde Yardımcı İşletmeler Müdürlüğü işyerinin kapatılmasına karar verilmiş, durum Bölge Çalışma Müdürlüğü ile İş ve İşçi Bulma Kurumu`na da bildirilmiş ve bu kararın uygulanması çerçevesinde işçilerin hizmet akitlerinin feshi yoluna gidilmiş, 21.6.1991 tarihli bir yazı ile hizmet akitlerinin 27.6.1991 tarihinde fesh edileceği bildirilmiş, bu tarihte de fesih gerçekleştirilmiştir. Dosya içeriği bilgi ve belgeler ile olayın ceryan şeklinden işyerinin kapatılma kararının ciddi olduğu anlaşılmaktadır. Esasen bu kapatma olgusu davalının da kabulündedir. Böyle olunca işverenin işçilerin hizmet aktinin feshinde 1.7.1991 tarihinde yürürlüğe girecek olan katsayı nedeniyle oluşacak yeni kıdem tazminatı tavanından yararlandırmamak amacıyla hareket ettiğinden söz edilemez. TİS`nin 33/b maddesinde sadece TİS`den doğan haklar ile ilgili olup, bunun dışında kalan olay ve değişiklikleri kapsamamaktadır. Esasen az önce açıklandığı üzer olayda ciddi olan bir kapatma işlemi mevcuttur. Böyle bir durum karşısında artık mahkemenin dayandığı gerekçelere yer vermek mümkün değildir. Mahkemenin emsal olarak dayandığı kararlarda değişik olaylara ilişkin olup bu davaya emsal teşkil etmez. O halde, davacı 1.7.1991 tarihindeki katsayı artışına dayanan kıdem tazminatı tavanından yararlanamayacağından davanın reddine karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 22.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.